Neem een voorbeeld aan kleine kinderen die perfect hun grens aangeven qua eten!

Sinds 9 maanden ben ikzelf de trotse moeder van een zoontje. Natuurlijk kijk ik vaak vol bewondering naar hem wat hij allemaal kan en doet. Maar wat mij fascineerde wat betreft eten, was het volgende:
Bram geeft perfect aan wanneer hij genoeg heeft. Hij schudt nee met zijn hoofd en duwt de lepel weg of gooit het hapje op de grond. Hij maakt zich niet druk over verspilling of om het feit dat hij wel genoeg binnenkrijgt. Nee dat doet moeders wel! Sterker nog. In het ergste geval eet moeder of vader het op.

Natuurlijk heb ik dit ook vaker bij andere kleine kinderen gezien. De natuur bepaalt hier perfect wat het kind nodig heeft. Hij regelt het zelf. Eet hij een keer wat minder, haalt hij het de volgende keer of week in.
Nu vraag ik me af: ‘wanneer en hoe leren we ons overvol eten? ‘ Want vrijwel ieder mens doet dit. De ene incidenteel. De andere nagenoeg dagelijks.
Ik denk dat veel al begint bij het voeren van onze baby of dreumes. Ik betrap me er zelf ook op. Bram: nog 1 hapje? Terwijl hij al duidelijk aangeeft niks meer te willen……….. Waarom dringen we het dan op?
Ik denk dus dat we als ouders dit al aanleren. Meer eten dan nodig. Doodzonde.
Zo leren we ons lichaam om steeds meer nodig te hebben. We vergroten onze maag en het duurt steeds langer voordat deze vergrote maag vol is.
Dit zorgt uiteindelijk weer voor overgewicht.

Misschien is het goed om eens meer kind te zijn en te luisteren naar ons lichaam. Wanneer zitten we vol. Hiermee gaat dan wel gepaard dat je misschien wel eens iets terug naar de keuken moet sturen of een restje in diepvries moet doen.  Maar wat is belangrijker dat je eigen gezondheid? Toch helemaal niks. Want als jij er niet meer bent zul je ook geen geld meer kunnen uitgeven. Of iets minder hard gezegd maar wel veel voorkomend: Je krijgt eerder artrose door het overgewicht en hebt juist weer veel geld nodig voor gezondheidszorg. Misschien kun je dat beter af en toe iets weggooien.

Tevens is het misschien wel zo als we met zijn allen in een restaurant te volle borden terug sturen naar de keuken, dat de kok misschien ook wel een kleiner bord gaat serveren. Misschien gaat de prijs van dat menu dan wel omlaag. Dat zou toch mooi zijn.

Met koken zul je je zelf moeten leren om niet te veel te koken. Soms wordt er voor 2 dagen gekookt. Heel handig om te doen en zou ik ook zeker toejuichen maar zet dan niet de hele portie op tafel. Deel het al door de helft en doe die andere helft alvast in de diepvries zodat je niet in de verleiding komt.
Kleine veranderingen kunnen soms grote verschillen maken.

Hieronder nog wat passende quotes waaruit ik niet kon kiezen:

 

Laat een reactie achter

Scroll naar boven