Troosten met eten
Een kind valt, heeft zich pijn gedaan en huilt. Een oorverdovend huiltje wat door merg en been gaat.
Veelal Wordt snoep hier ingezet als troost. Bij de mooie kinderpleister voor op de knie hoort ook een lekker snoepje. Want dan gaat de pijn eerder over……Toch?
Als we echt gaan nadenken. Wordt dat wondje kleiner van dat snoepje? Wordt de pijn echt minder van dat snoepje?
Nee, het wordt minder van de afleiding.
Is er een (andere) afleiding of troost die je op dat moment kunt bedenken voor het kind?
– Een dikke knuffel als troost
– De favoriete knuffel
– Een spelletje wat hij/zij heel leuk vind
– Met papa of mama mee naar………..
– Favoriet speelgoed
– Samen zingen/dansen
Genoeg om op te noemen waar je eigenlijk meer aandacht mee geeft en waarbij snoep niet als troost ingezet wordt.
Want als snoep steeds als troost wordt ingezet wordt dit een patroon en later een strategie. En die strategie kan dan uitmonden in emotie-eten.
Heb je (klein)kinderen hou dit dan eens in het achterhoofd.
Belonen met eten
Ook kan het zo zijn dat kinderen beloond worden met snoep.
– Als je dit even voor mama doet krijg je een snoepje
– Als je op het potje hebt geplast krijg je een snoepje
– Als je een goed rapport hebt krijg je een snoepje
En zo zijn er natuurlijk nog vele andere voorbeelden.
Maar ook belonen met snoep kan uiteindelijk ook tot een associatie en strategie tot eten leiden.
Ik ga verder niet in op het opvoeden. Of Straffen en belonen goed of niet goed is. Ik ben geen opvoedkundige. Dat is even niet mijn doel.
Maar als je je kind wilt belonen met iets, zou dat dan iets anders kunnen zijn.
Hier zie je bv een voorbeeld van de plaskaart van mijn zoontje Daan.
En nu wil ik niet zeggen dat ik het fantastisch doe. Maar op deze kaart komt in ieder geval geen snoep beloning voor.
En dat is wat ik in deze blog even wil aantippen.
Mijn zoontje wordt denk ik ook veel blijer van op de tractor zitten als van een snoepje. Of dat mama ineens lekker gek met hem gaat dansen.
Dan voelt hij zich pas echt speciaal en krijgt hij ook echt de aandacht.
Snoep geven lijkt heel onschuldig maar met dit blog wil ik even aantippen dat dit op latere leeftijd gevolgen KAN hebben.
Met ook de nadruk op kan. Want dit hoeft natuurlijk niet altijd.
Hetzelfde geldt overigens ook voor dwingen om het bord leeg te eten.
Daar heb ik een podcast over gemaakt.
Het is ook een beetje out of the box denken.
Ik wens je veel plezier met het bedenken van leuke troost en beloon momenten.