Vorige week ontdekte ik hoe belangrijk een eigen plek hebben is. Door drukte van mijn man en ik (zowel met werk als kinderen) was ons huis (met name de woonkamer) verre van opgeruimd. Het pompoenenseizoen is begonnen waardoor het enorm druk is voor mijn man.
Het huis onderhouden lukt niet echt en zie ook dat het weinig zin heeft met 2 kleine kinderen 😊
Op een gegeven moment begon dit behoorlijk aan mij te knagen. Ik had geen plek meer om te ontspannen. Als ik dan eens op mijn kont ging zitten dan zag ik alleen maar rommel en vanalles wat niet orde was.
Met het eten kreeg ik ook even een middagdip. Ik lepelde bij gebrek aan chocolade) even in de chocolade pasta. Ja je hoort het goed. Gewoon een lepel in de chocolade pasta en dan in de mond. Slecht hé.
Gelukkig kwam het niet tot een echte eetbui om dat ik nu weet dat ik hier iets mee moet en moet onderzoeken waar het vandaan komt. Ik ging bedenken wat me frustreerde en kwam al gauw bij geen ontspanning krijgen door enerzijds de drukte en anderzijds de constante rommel. Na een goed gesprek met mijn man, mezelf en het oppakken van creatief bezig zijn klom ik weer langzaam uit een dal.
Het dochtertje van mijn hoogzwangere vriendin werd 2 en ik bood haar aan de taart te maken. Ze wilde dit eerst niet omdat ze natuurlijk wist dat ik het zo druk had en me in bescherming wilde nemen. Nadat ik haar op het hart had gedrukt dat dit voor mij een soort therapie was, stemde ze in. En daar was ik erg blij mee. Die taart was die week even een redding voor mij. Ik kan dan helemaal losgaan in de creativiteit. Ik was geestelijk bezig met iets leuks, met een leuk resultaat en ik had geen tijd om aan eten te denken of om te eten. Perfect! En die fondant doet mij gelukkig helemaal niks. Vind ik helemaal niet lekker.
Met de taart bakken pakte ik gewoon een kauwgum in de mond. Dan smaken die likjes ook echt niet meer!
Toen de taart af was ben ik overgegaan tot de volgende creatieve creatie: bloemschikken met pompoenen.
Dus de eerste herfststukjes staan ook al in de winkel (Koelenstraat 2, Baexem).
In deze week volgde ik ook een webinar van de vrouwenkrachtacademy. Het ging over de eigen plek binnen de familie vinden.
Het kan bijvoorbeeld zijn dat je als tweede geboren bent maar dat je door een miskraam eigenlijk als derde geboren wordt. Hierdoor kun je je uit balans voelen of pleasegedrag ontwikkelen. Heel interessant.
Natuurlijk ook wat spiritueel. Dus ik snap dat dit voor sommigen te ver gaat. Daarom weid ik er hier niet verder over uit. Heb je er vragen over stel ze gerust.
Heb jij je eigen plekje gevonden?