Vorige week zaterdag moest ik (door het overstappen naar een andere boekhouder) voor de inkomstenbelasting nog de financiën van eind 2017 en 2018 bijwerken.
Ik hou totaal niet van cijfertjes en het was een hele puzzel. Ik frustreerde me behoorlijk. Ik kon mijn kostbare tijd wel beter besteden!
Die dag was ook mijn eerste dag fase 2a. En het was weer ongelofelijk wat voor weerslag dat weer op me had. De koolhydraten kwamen binnen (van de mandarijn) en meteen schreeuwde mijn lichaam om meer. Suiker is voor mij echt een drug zo besefte ik hier maar weer.
Dit in combinatie met die frustratie van de financiën zorgde ervoor dat ik in de kast dook.
Een chocoladereep werd voor ¼ genuttigd en daarna moesten de brownies (die ik helemaal niet geweldig lekker vond) eraan geloven. Meteen maar alle 2 opgegeten. Dan was het doosje op en kon ik daarmee niet meer de mist ingaan. ……………
Ik baalde al hoe ik het aan het doen was. Maar de frustratie was op dat moment nog groter en won. Met natuurlijk veel schuldgevoelens achteraf.
Het ergste van alles vind ik dat ik dan iets kies wat ik niet echt lekker vind en het gewoon wegwerk zonder besef. Bleeeh wat baal ik dan van mezelf.
Ik schaam me er diep voor maar het is gebeurd en het belangrijkste is dat ik het nu weer oppak.
Dat heb ik daarna gelukkig ook gedaan.
Tot de dinsdag. Toen moest ik verder met diezelfde cijfertjes. Het leek eerst goed te gaan maar toen bleek dat ik het verkeerd had uitgewerkt. Ik kon weer 1,5 uur in de prullenbak gooien.
Grrrrr. Daar ging ik weer. In de praktijk heb ik alleen PS producten maar ik vond nog een zakje chocolade amandelen van PS. Hier mag je er maximaal 3 van op een dag.
Zo begon het ook maar op een gegeven moment ging het hele zakje op door de ergernis.
S’avonds moest ik met mijn man nog de privé papieren bij elkaar zoeken.
Doordat we nog steeds niet alles op orde hadden na de verhuizing konden we dus ook niks vinden.
Ik had me hier al op ingesteld en begon heel positief. Ik dacht bij mezelf. Dit wordt geen leuke avond, dat weet ik maar probeer er nu het beste van te maken en je niet te frustreren.
Dat ging een hele tijd goed totdat mijn man zich begon te frustreren. Dat sloeg over op mij.
Daarna nam ik de PS kitkat in de hoop dat hier de hunkering naar chocolade zou afnemen.
Helaas natuurlijk niet genoeg en toen ging ik iets anders zoeken. De chocolade was inmiddels allemaal op. Maar ik vond nog een restje chips. Ook lekker en 2 mensen hadden me vandaag smal genoemd. Dus ik zie er goed uit. Dan eet ik dat restje ook gewoon op. Gelukkig was dit echt nog maar een handje. Maar ik baalde wel weer!
Gelukkig was die boekhouding nu klaar en ging het de dagen erna weer goed. Maar niet zonder moeite. Ik heb echt even een moeilijke week gehad. Mijn lichaam moest echt weer wennen aan de suikers en helaas nam de frustratie en mijn gedachten de overhand.
Ik heb er behoorlijk van gebaald. Zo’n complimentjes krijgen is natuurlijk super maar hielp voor mij nu juist niet. Die waren de druppel om toch overstag te gaan.
Echt ongelofelijk hoe het brein je kan fucken.
Dit kan natuurlijk iedereen een keer overkomen. Dat is op zich nog geen ramp. Als je het daarna maar weer oppakt!
Ik ben nu een kilo bijgekomen. Dat geeft mij de motivatie om er echt weer voor te gaan!
Ik heb dinsdag een oefening geleerd bij de coaching. Deze moet ik nog eigen gaan maken waardoor ik er dinsdagavond ook nog niet aan dacht. Wellicht kan die me in de toekomst ook weer gaan helpen. Zo leer ook ik iedere dag bij.
