Emoties………………………ik heb zo’n trek in chocolade!

Woensdag moest ik met mijn jongste zoontje naar de kinderarts. Aanvankelijk voor een ruisje in het hart maar ik zou het daar ook even hebben over het overstrekken.
Helaas vond de kinderarts dit samen met het hoofdje nog niet rechtop kunnen houden zorgelijk. En ja hoor daar ging ik. Ik schoot natuurlijk gelijk in de emoties. Mijn kinderen zijn mijn alles en gezondheid is echt het allerbelangrijkste. Dat besefte ik hier ook weer heel goed. Ik kom met mijn jongste zoontje dus even in een medische molen terecht.  Die woensdag had ik natuurlijk ook nog een hele drukke dag van klanten, Business coaching en een intakegesprek.
Ik heb even een moment getwijfeld om alles af te zeggen. Zeker toen de leidster van het kinderdagverblijf mij vroeg of ik zo ging werken, mij leek thuis zitten nu echter helemaal niet bevorderlijk dus ik ging gewoon werken. Erg blij dat ik dat heb gedaan. De afleiding was fijn.
Alleen was deze dag zo hectisch dat ik geen tijd had om fatsoenlijk te lunchen en te dineren. Ik lunchte met een reep en het avondeten at ik na mijn laatste klant snel achter de pc tijdens de administratie. Toen ik thuis kwam had ik ontzettende zin in chocolade. Ik wilde mijn emoties wegeten en de vergeten eetmomenten en met name te weinig groenten hielpen hier natuurlijk totaal niet aan. Gelukkig had ik geen chocolade in huis. Ik weet niet wat ik had gedaan als ik het wel in huis had gehad. Ik ben die avond veel steun gaan zoeken bij vriendinnen. En ook het feit dat ik zo naar chocolade zou willen grijpen. Ook stortte ik me op het huishouden en ging als een gek poetsen.
Dit hielp wel iets. Ik probeerde rationeel te denken en bedacht me dat ik maar eens eerst moest beginnen met mijn groenten aan te vullen. Ik had er totaal geen zin in maar ik dwong me ertoe om een halve komkommer op te eten en later de PowerSlim kitkat.  Alles bij elkaar hielp het wel.
Op donderdagavond ben ik weer lekker creatief bezig met mijn nieuwe hobby. Branden in hout. Een cadeau voor mijn man en oma. Heerlijk om te doen en dan denk ik ook totaal niet aan eten.

Op de vrijdag gaan we eerst op kraamvisite. Beschuit met muisjes is voor mij geen probleem om af te slaan. Daarna ga ik met mijn man voor mijn 5 jarig huwelijk uit eten in Duitsland.
Voordeel van Duistland is dat er bijna altijd een saladebar is. Dus aan groenten geen gebrek.
Ik neem vooraf de champignons en als hoofdgerecht de biefstuk met champignons, spek en ui. Bij de champignons zit wat kaas en bij de biefstuk spek. Ook is de biefstuk aardig groot. Ik eet hem niet helemaal op maar weer zeker dat het meer dan 120 gram was….. maar ik kies er bewust voor om deze gewoon te eten. Ik weet dat dit met name vet en eiwitten is en we zijn maar 1x 5 jaar getrouwd. Voor de rest neem ik geen brood en maar 1 frietje. De frietjes zagen er zo lekker uit dat ik er toch eentje wilde proeven. Gelukkig was de mayonaise niet lekker en had ik ook geen behoefte meer aan een tweede. De aardappelkroketjes vond ik het moeilijkste om te zien. Die zagen er wel heel lekker uit. Ik heb er geen gehad want ik was bang dat ik ze dan alle 3 zou opeten.
Ik sloot af met een thee.

Ik heb zeker niet goed gegeten maar qua uit ketose raken zal het meevallen of maar voor kort zijn.
De zondag viert mijn oma de 90ste verjaardag. We gaan er met de fiets (17 km enkel) heen. Omdat het tot 17u duurt en ik weet dat we dan nog minimaal 1,5u onderweg zijn, eten we met de lunch al ons avondeten en nemen we brood mee.
Daar aangekomen zie ik al in mijn ooghoek ongeveer 15 soorten vlaai. Dus ik dacht meteen: ‘Maaike niet kijken, concentreer je op de mensen die er zijn en neem een tactische plaats aan de tafel’.
Zo gezegd zo gedaan. Ik ging lekker ver weg van de vlaai zitten en toen iedereen de vlaai had, nam ik mijn frambozencakeje. Het ging best goed. Sommige namen wel drie rondes vlaai. Bij die derde ronde kreeg ik het wat lastiger. Mijn cakeje was natuurlijk allang op en hoe kregen die mensen het voor elkaar om 3 stukken vlaai te eten en nog zo smal te zijn! Ik ging voor ongeveer 5 min. in de slachtofferrol van ‘het is niet eerlijk’. Gelukkig werd mijn zoontje langzaam moe en kon ik hem in bed gaan leggen. Weg van de vlaai. Toen ik terugkwam waren er nog maar een paar mensen met vlaai. Mooi!
Op de terugweg namen we nog een omweg en aten we onderweg ons brood. Ikzelf een PS scone en komkommer. Thuis hadden we 36,5 km. op de teller. Moe maar voldaan.

De maandag is weer een redelijke drukke dag. Meestal gaan die dagen juist het beste.
S’avonds maak ik samen met mijn man aardbeienjam van de eigen aardbeien. Hij de normale variant en ik de suikervrije variant. Leuk om te doen maar natuurlijk ook een heel klein beetje geproefd. Beetje jammer dat ik hem nog niet mag want door de aardbeien zitten er stiekem toch redelijk wat koolhydraten in.
Het was weer een enerverende week maar ik heb me er toch redelijk goed aan kunnen houden.
Resultaat: -1,3 kg. En ja hoor dan zit ik precies op 10 kg. Yes!

 

 

 

 

 

Scroll naar boven